LOANWORD

kooperacja

DEFINITION

1. „współdziałanie, współpraca w jakiejś dziedzinie", 2. „współpraca między ludźmi lub przedsiębiorstwami w produkcji towarów i usług" (USJP). Ze względu na bliskość tych znaczeń rozpatrujemy je tutaj łącznie.

USAGE

Według USJP słowo w pierwszym znaczeniu książkowe, w drugim – termin ekonomiczny. W NKJP obecne przede wszystkim w tekstach naukowo-dydaktycznych, dużo rzadziej w innych, ale częstsze w publicystyce niż w beletrystyce (źródło: funkcja Profil wyszukiwarki PELCRA w NKJP).

OTHER MEANINGS

„spółdzielczość", „spółdzielnia, kooperatywa" (USJP); oba znaczenia oznaczono jako przestarzałe.

ETYMOLOGY/STRUCTURE

Od łc. cooperatio lub fr. coopération.

WORD HISTORY

Słowo nieobecne w SPXVI ani w Nowym dykcjonarzu Troca, zanotowane w SJPLin we współczesnym znaczeniu „współdziałanie, spólnictwo". Licznie reprezentowane w kartotece SJPXVII w cytatach z 1. połowy XVII w.; tamże kooperować i kooperator. W SWar i następnych słownikach opisane także w innych znaczeniach, które jednak pozostają poza zakresem tej analizy.

DERIVATIVES

kooperacyjny

VARIANT

kooperacja

PRONUNCIATION

[kooperacja]

GRAMMAR

Rzeczownik żeński, niepoliczalny, kooperacji. Składnia: kooperacja – z kimś lub z czymś, także między kimś a kimś.

FREQUENCY

Około 3 na milion słów.

COLLOCATIONS

kooperacj|a

ścisła ~a ● międzynarodowa ~a

~a gospodarcza, produkcyjna, przemysłowa

forma ~i

wchodzić w ~ę

~a dotyczy czegoś

~a, współpraca

w ramach ~i

EXAMPLES

(...) na sejmie stwierdzony pokój z Turkami, uczyniony w Stambule, przy kooperacji posła angielskiego. (Władysław Łubieński, Historia polska, 1763) [za kartoteką SJPXVII]

Wszystko ma swe granice –rzekł. – Służyłem Prażmowskiemu w jego robotach potrzebnych, w sprawie publicznej, lecz zażądał wreszcie kooperacji w tym, czego sumienie nie dopuszczało. (Józef Ignacy Kraszewski, Król Piast, 1880)

Rozrastają się miasta a wraz z nimi wspólne i wspólnymi środkami zaspakajane potrzeby (wodociągi, tramwaje, elektrownie). Wzrastają funkcje państwa i gminy – powstają tym samym nowe środowiska współpracy jednostki ze zbiorowością. Rozwija się kooperacja. (H. Kołodziejski, W poszukiwaniu wyjścia, „Wiedza i Życie", 1933, nr 8–9)

Wiele obiektów turystycznych powstanie w rezultacie międzynarodowej kooperacji (...). (Kolosalny postęp, „Ty i Ja", 1969, nr 7)

Warszawski „Orbis" ma w ofercie, ale tym razem w kooperacji z austriackim „Austrin Tourist", a więc z odlotem z Wiednia, m.in. tygodniowy pobyt na Seszelach w pobliżu wschodniego wybrzeża Afryki (...). (Zbigniew Mikołajczak, Wczas, „Relaks i Kolekcjoner Polski", 1989, nr 7)

Ptak, siedzący na jajach nieraz przez wiele tygodni, jest całkowicie zdany na pomoc innych i dlatego właśnie wśród ptaków z konieczności rozwinęła się kooperacja między partnerami seksualnymi, powstały silne więzy monogamiczne. (Marcin Ryszkiewicz, Przepis na człowieka, 1996)

W różnych krajach powstawały już plany kooperacji pomiędzy instytucjami rządowymi oraz pozarządowymi, jednak nic z nich nie wychodziło (...). (Marcin Malinowski, Niemiecka Wikipedia „współfinansowana" przez rząd, „Dziennik Internautów", 30.06.2007)

SYNONYM

współdziałanie

PRONUNCIATION

[współdźałańe]

GRAMMAR

Rzeczownik nijaki, niepoliczalny, współdziałania. Składnia: współdziałanie – kogoś z kimś (czegoś z czymś), także między kimś a kimś (czymś a czymś).

FREQUENCY

Około 15 na milion słów.

DEFINITION

Rzeczownik uwzględniany w słownikach tylko pośrednio, jako należący do paradygmatu czasownika współdziałać. Przytaczamy definicje tego ostatniego: a. „działać, pracować wspólnie z kimś, pomagać komuś w jakiejś działalności", b. „wywierać wpływ na coś przez wspólne działanie, przyczyniać się do czegoś razem z innymi czynnikami" (np. „Współdziałające zjawiska atmosferyczne"), c. „o mechanizmach, narządach itp.: funkcjonować w powiązaniu z innymi" (USJP).
Ze względu na bliskość tych znaczeń rozpatrujemy je tutaj łącznie.

USAGE

Według USJP słowo nienacechowane stylistycznie. W NKJP obecne głównie w tekstach naukowo-dydaktycznych i urzędowych, rzadkie w informacyjno-poradnikowych i publicystycznych, jeszcze rzadsze w literaturze pięknej (źródło: funkcja Profil wyszukiwarki PELCRA w NKJP).

ETYMOLOGY/STRUCTURE

Od współdziałać, z połączenia współ- (z psł. *vъz polъ ‘z połową') i działać (z psł. *dělati) (SEJP).

WORD HISTORY

Podstawowy czasownik nieobecny w SPXVI ani w SJPLin, zanotowany w SWil wraz z rzeczownikiem współdziałanie: „wspólne z kim działanie, uczestnictwo w działaniu", także w obocznej postaci spółdziałanie, dziś nie używanej.

COLLOCATIONS

współdziałani|e

dobre ~e, harmonijne, partnerskie, solidarne, właściwe, zgodne ● efektywne ~e, konstruktywne, owocne, skuteczne ● bliższe ~e, dalsze, pełne, systematyczne, szerokie, ścisłe ● aktywne ~e, wzajemne [!] ● społeczne ~e

~e gospodarcze, polityczne, wojskowe

~ jakichś instytucji, jednostek, organizacji, organów, podmiotów, samorządów, służb, władz ● ~e ludzi, małżonków, obywateli, partnerów, społeczeństw ● ~e administracji (z innymi podmiotami), gminy (z powiatem), policji (z mieszkańcami), ~e nauczycieli (i rodziców), pracowników (i pracodawców), rodziców (i pedagogów), rządu (i samorządu), straży (miejskich i gminnych) ● ~e jakichś systemów

~e z administracją, policją, rządem, władzami, zarządem, ~e z partnerami samorządami, ~e z jakimiś jednostkami, organami, organizacjami, siłami ● ~e w jakimś postępowaniu, w procesie czegoś, w realizacji czegoś ● ~e w jakiejś dziedzinie, w ramach czegoś, w jakichś sprawach, w jakimś zakresie ● ~e w grupie, zespole ● ~e dla czyjegoś dobra

formy ~a, mechanizmy, płaszczyzny, procesy, rodzaj, sposób, tryb, warunki, zakres, zasady ● chęć ~a, konieczność, możliwości, obowiązek, potrzeba, umiejętność, wola ● efekt ~a, wynik ● brak ~a, koordynacja, podstawa, przykład

decyzja o ~u, porozumienie, umowa ● gotowość do ~a, zdolność ● gotowy do ~a, obowiązany, zdolny

doskonalić ~e, koordynować, ograniczać, organizować, poprawić, umożliwiać, zapewniać ● podejmować ~e

coś dotyczy ~a, przewiduje ~e, zakłada, wymaga ~a ● coś polega na ~u, jest oparte na ~u

~e polega na czymś

~e i pomoc, ~e i współpraca ● solidarność i ~e, współistnienie i ~e, współpraca i ~e

w ramach ~a

EXAMPLES

Odtąd wyprawa perska i współdziałanie w wojnie tureckiej od strony Erzerum zjednało mu sławę, stopień i to znaczenie u cesarza, którego dotąd używa. (Różne wiadomości, „Kurier Polski", 1831, nr 563)

Naprzeciw temuż podwójnemu zbratawszy się wrogowi, podejmują oba narody w rzadkim zespoleniu chęci i sił dwie ogromne wyprawy, naprzód przeciw Tatarstwu w r. 1399, później przeciw Krzyżakom w r. 1410; pierwsza pod przewodnictwem Litwy przy współdziałaniu Polaków; drugą pod naczelnictwem Polski przy współdziałaniu Litwy (...). (Karol Szajnocha, Jadwiga i Jagiełło, 1855)

(...) wyzyskując wszystkie możliwe słabe strony stróżów prawa i porządku, otoczenie, złożone z kontrabandzistów zawodowych i przygodnych, powoli asymiluje ich z sobą i zmusza, jeśli nie do współdziałania, to przynajmniej do przymykania oczu na przestępstwa graniczne. (Józef Piłsudski, Bibuła, 1903)

Czasami (...) z klasztoru porywano pannę, najczęściej, rzecz prosta, za jej zgodą i przy jej czynnym współdziałaniu. (Jan Stanisław Bystroń, Dzieje obyczajów w dawnej Polsce, t. 2, 1934) [za SJPDor]

Minister Finansów w drodze rozporządzenia określi organizacje samorządu społeczno-zawodowego i gospodarczego współdziałające z organami podatkowymi w sprawach, o których mowa w § 1, rodzaje podatków, których współdziałanie dotyczy, a także zakres i zasady współdziałania. (Kodeks postępowania administracyjnego, 1960)

Rząd rosyjski ustalił następnie warunki współdziałania z Rumunią, po czym w kwietniu 1877 r. wypowiedział wojnę Turcji. (Janusz Pajewski, Historia powszechna 1871–1918, 1977)

Walki o Wilno przeciągnęły się do 13 lipca. W ich toku dochodziło do bojowego współdziałania między oddziałami AK i oddziałami Armii Czerwonej. (Eugeniusz Duraczyński, Rząd polski na uchodźstwie1939–1945, 1993)

Wzmacniające właściwości takiego urządzenia wynikają ze specyficznego współdziałania fali elektromagnetycznej i strumienia elektronów. (Zbigniew Czekała, Parada radarów, 1999)

(...) podobny skutek może być wywołany przez parę różnych przyczyn, zaś najczęściej konieczne jest współdziałanie kilku czynników równocześnie. (Julian Brudzewski, 30 minut przeciwko manipulacji, czyli jak nie dać sobą manipulować, 2004)

SYNONYM

współpraca

PRONUNCIATION

[współpraca]

GRAMMAR

Rzeczownik żeński, niepoliczalny, współpracy. Składnia: współpraca – kogoś z kimś (czegoś z czymś), także między kimś a kimś (czymś a czymś), nad czymś.

FREQUENCY

Około 180 na milion słów.

DEFINITION

1. „praca wykonywana wspólnie z kimś innym, działalność prowadzona wspólnie przez wiele osób, instytucji, państw", 2. „o narządach, mechanizmach: wspólne funkcjonowanie, działanie wraz z innymi elementami w ramach całości organizmu lub maszyny", 3. „działalność polegająca na wykonywaniu zadań zleconych przez kogoś, przez jakąś organizację, wiążąca się ze zdradą, z działaniem na czyjąś niekorzyść" (USJP). Ze względu na bliskość tych znaczeń rozpatrujemy je tutaj łącznie.

USAGE

Słowo nienacechowane stylistycznie. W NKJP najczęstsze w tekstach internetowych nieinteraktywnych, na drugim miejscu w publicystycznych, rzadsze w naukowo-dydaktycznych i informacyjno-poradnikowych, jeszcze rzadsze w beletrystyce (źródło: funkcja Profil wyszukiwarki PELCRA w NKJP).

ETYMOLOGY/STRUCTURE

Od współpracować, z połączenia przedrostka współ- (z psł. *vъz polъ ‘z połową') i czasownika pracować. Ten ostatni z praca, z psł. *port'a, z psł. port'ja ‘trud, wysiłek, praca', prawdopodobnie z psł. portiti ‘posłać kogoś z jakimś zadaniem' (SEJP).

WORD HISTORY

Słowo nieobecne w SJPLin ani SWil (choć jest tam współpracować i współpracowanie), zanotowane w SWar, także w wariancie spółpraca, dziś nie używanym.

COLLOCATIONS

współprac|a

dobra ~a, harmonijna, udana, zgodna, zła ● efektywna ~a, owocna ● lojalna ~a, partnerska ● bezpośrednia ~a, bliższa, pełna, stała, szersza, ścisła ● dalsza ~a, ewentualna, przyszła ● dotychczasowa ~a, wieloletnia ● aktywna ~a, świadoma, wzajemna [!] ● tajna ~a

~a gospodarcza, kulturalna, naukowa, polityczna, wojskowa ● ~a europejska, międzynarodowa, przygraniczna, regionalna, transgraniczna, zagraniczna ● ~a polsko-niemiecka

~a ludzi, państw, partnerów, przedsiębiorstw, samorządów ● ~a nauczycieli (z rodzicami), rodziców (ze szkołą), szkoły (z rodzicami)

~a na jakimś polu, poziomie, szczeblu, na jakiejś linii, niwie, płaszczyźnie, ~a na czyjąś rzecz, ~a w jakimś zakresie, w jakiejś dziedzinie, w jakichś działaniach, sprawach, w ramach czegoś ● ~a w walce z czymś, zwalczaniu czegoś ● ~a w grupie, zespole, ~a w Europie ● ~a (po)między bankami, firmami, instytucjami, organizacjami, przedsiębiorstwami, samorządami, szkołami, zakładami pracy, ~a (po)między gminami, miastami, narodami, państwami, powiatami ● ~a z bankiem, dostawcami, firmami, inwestorami, klientami, producentami, przedsiębiorstwem, ubezpieczycielami, zakładami pracy, zarządem, ~a z fundacją, instytutem, instytucjami, klubem, jakimiś organizacjami, towarzystwem, uczelniami, uniwersytetem, ~a z ministerstwem, policją, prokuraturą, rządem, samorządem, urzędem, władzami, ~a z gminami, miastem, ~a z mediami, radiem, telewizją, ~a z gangiem, mafią, przestępcami, ~a z bezpieką, okupantem, opozycją, organami bezpieczeństwa, wywiadem ● ~a z lekarzem, psychologiem, reżyserem, trenerem ● ~a z grupą, zespołem, ~a z kolegami, ludźmi, mieszkańcami, pracownikami, radnymi, nauczycielami, partnerami, pracodawcami, rodzicami ● ~a z jakimiś krajami, z zagranicą, ~a z Amerykanami, Niemcami, Rosją, Unią Europejską, Zachodem ● ~a czegoś z komputerem

formy ~y, model, warunki, zakres, zasady ● brak ~y, odmowa, oferta, propozycja ● rozszerzenie ~y, rozwój, wzmocnienie ● chęć ~y, deklaracja, gotowość, konieczność, możliwości, perspektywy, plany, program, umiejętność, wola, zainteresowanie ~ą ● efekty ~y, lata ~y

pomysł na ~ę, szanse ● decyzja o ~y, porozumienie, umowa, zgoda na ~ę ● gotowość do ~y, niechęć, zdolność ● zaproszenie do ~y, zobowiązanie

nawiązać ~ę, podjąć, rozpocząć ● kontynuować ~ę, rozwijać, zacieśniać ● zerwać ~ę, zakończyć ● namówić kogoś do ~y, pozyskać, przekonać, wciągnąć, zachęcić, zaprosić, zmusić, zwerbować, zabiegać o czyjąś ~ę, zaproponować komuś ~ę ● liczyć na czyjąś ~ę, stawiać, postawić ● iść na ~ę (z policją), pójść, przystać na ~ę, zgodzić się na ~ę, odmawiać ~y ● działać we ~y z kimś, przystąpić do ~y, uczestniczyć w jakiejś ~y ● mówić o ~y, myśleć

coś dotyczy jakiejś ~y, powstało przy jakiejś ~y, pozwala na ~ę, wymaga ~y, zależy od czyjejś ~y ● doszło do ~y

~a polega na czymś, układa się jakoś

~a i koordynacja, ~a i partnerstwo, ~a i pomoc, ~a i porozumienie, ~a i przyjaźń, ~a i rozwój, ~a i solidarność, ~a i współdziałanie, ~a i wymiana czegoś

Bank ~y Regionalnej, Ministerstwo ~y Gospodarczej z Zagranicą, Organizacja ~y Gospodarczej i Rozwoju i in. ● minister ~y gospodarczej z zagranicą, resort ~y gospodarczej z zagranicą

chętny do ~y, gotowy, skłonny, zdolny, gotowy na ~ę, nastawiony, otwarty, skazany, zainteresowany ~ą ● oskarżany o ~ę z kimś, podejrzewany, pomówiony, posądzony ● łatwy we ~y, trudny ● oferowany we ~y z kimś, organizowany, prowadzony, realizowany, tworzony ● opracowany we ~y z kimś, powstały, przeprowadzony, przygotowany, stworzony, uruchomiony, zorganizowany ● powstały przy ~y z kimś, przeprowadzony, przygotowany, zrealizowany, zorganizowany ● możliwy dzięki ~y z kimś, powstały

w ramach ~y

EXAMPLES

W trzeciej rozprawce tej książki wskazuje autor na współpracę młodego Adolfa Menzla ze znanym ze swych akwarel poznańskich prezydentem policji Juliuszem v. Minutoli przy ilustracjach tegoż do powstania z 1846 r. (...). (Mieczysław Wallis, Historia sztuki, „Przegląd Warszawski", 1923, nr 25)

Ponowna wizyta ministra Spraw Zagranicznych Rzeszy jest dowodem tego, że niemiecko-rosyjska współpraca jest niezachwianym fundamentem dla przyszłego nowego porządku w Europie wschodniej. (Ribbentrop znów w Moskwie, „Ilustrowany Kurier Codzienny", 1939, nr 257)

Polska leży pomiędzy zaprzyjaźnionymi krajami socjalistycznymi, nie ma więc niekorzystnych napięć politycznych ani kłopotów granicznych. Przeciwnie – współpraca z sąsiadami rozwija się pomyślnie. (Przestrzenna struktura gospodarki narodowej, „Problemy", 1971, nr 7)

U podstaw ideologii PAX-u leżała współpraca między katolikami i marksistami przy budowie nowego ustroju. (Piotr Najsztub, Co wiadomo o porwaniu BohdanaPiaseckiego, „Gazeta Wyborcza", 25.01.1992)

W roku 1942 zamknięto szkołę, bo władze niemieckie podejrzewały profesorów o współpracę z Armią Krajową. (Barbara Ziembicka, Najprostszą drogą: rozmowy z artystami, 1998)

A zatem podpisz lojalkę, zgódź się na współpracę. Jedź do Czech, jak ci każą. (Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002)

Bank i towarzystwo zapowiadają dalszą współpracę nad nowymi produktami ubezpieczeniowymi dostępnymi w placówkach banku. (Po posag do banku, „Gazeta Ubezpieczeniowa", 8.07.2003)

Od kilku lat istniała współpraca wywiadu izraelskiego z wywiadem Stanów Zjednoczonych ukryta pod kryptonimem Balsam. (Roman Frister, Mosad wychodzi z cienia, „Polityka", 1.04.2006)

Przedstawianie prezentacji – współpraca komputera z projektorem. (Roland Zimek, PowerPoint 2007 PL. Pierwsza pomoc, 2009)

DERIVATIVES

Nie ma: współpracować samo jest podstawą współpracy, a współpracownik pochodzi od współpracować.

GENERAL DISCUSSION

Kooperacja, współdziałanie i współpraca różnią się zdecydowanie frekwencją: pierwszy element tego ciągu jest kilka razy rzadszy od drugiego i kilkadziesiąt razy rzadszy od trzeciego. Znajduje to odbicie w ich obrazach kolokacyjnych, i to pomimo faktu, że spośród kolokacji współpracy wybrano tylko najczęstsze. Obraz kolokacyjny kooperacji jest niestety za ubogi, aby na tej podstawie dało się porównać kooperację ze współdziałaniem i współpracą.

W analizowanym ciągu kooperacja jest wyrazem najstarszym, stanowi więc przykład słowa, które z biegiem czasu ustąpiło miejsca swoim rodzimym synonimom. Dziś mniej więcej połowa jego wystąpień w NKJP dotyczy sfery produkcji i handlu (nie bez powodu w USJP jedno ze znaczeń opatrzono kwalifikatorem ekon.), pozostałe zaś odnoszą się do innych zagadnień fachowych, dalekich od realiów codziennego życia. Ponieważ obca forma z zasady stwarza dystans, na przykładzie kooperacji widać związek między formą a treścią wyrazu, podobny jak w wypadku wielu innych zapożyczeń, które należą do wyrazów specjalistycznych lub erudycyjnych, w słownikach określanych jako książkowe.

Obserwacje te znajdują potwierdzenie w profilach stylistycznych badanych słów. Kooperacja najsilniej ciąży ku tekstom naukowo-dydaktycznym: jej frekwencja tu, w przeliczeniu na milion słów, jest od kilku do kilkunastu razy wyższa niż w pozostałych rodzajach tekstów. Współdziałanie jest też najczęstsze w tekstach naukowo-dydaktycznych, ale niewiele rzadsze w urzędowych. Współpraca zaś ma jeszcze bardziej wyrównaną dystrybucję stylistyczną: najczęstsza w nieinteraktywnych tekstach internetowych i w publicystyce, stosunkowo często występuje też w kilku innych rodzajach tekstów.

Ciekawe, że działania zgodne z interesem wroga określana są jako współpraca, raczej nie współdziałanie i na pewno nie kooperacja. Wydźwięk kooperacji jest na ogół pozytywny, co okazuje się nietypowe na tle innych par opisywanych w niniejszej witrynie, w których obce słowo jest często wykładnikiem silniejszej oceny negatywnej, por. absurdalny – niedorzeczny, dewastować – niszczyć, drastyczny – rażący, korumpować – przekupywać, kuriozalny – osobliwy, toksyczny – trujący.

Inny wyraz bliski tutaj rozpatrywanym, mianowicie kolaboracja, jest zgodny z regułą: ma wydźwięk zdecydowanie naganny w porównaniu ze słowem współpraca, mimo że etymologicznie stanowi jego dokładny odpowiednik. Jak wiadomo, negatywne zabarwienie nadała kolaboracji ostatnia wojna: słowo to, zapożyczone z francuskiego collaboration, pod wpływem niemieckiego Kollaboration stało się synonimem zdrady narodowej. Do wojny było używane w sposób niewartościujący, nie wykluczało nawet oceny pozytywnej, por. „Kolaboracja samorządu gospodarczego z Radą Gospodarczą może dać piękne a tak bardzo pożądane rezultaty (Mobilizacja Małopolski Wschodniej do walki z marazmem i upadkiem gospodarczym, „Codzienna Gazeta Handlowa", 1937, nr 241).

Przykład kolaboracji uzmysławia, że często obserwowana harmonia między obcą formą a negatywną treścią wyrazu może mieć określone przyczyny historyczne, nie trzeba więc za każdym razem doszukiwać się jej motywacji psychologicznej. Nawet jednak jeśli przyczyny są inne, końcowy efekt okazuje się zgodny z ogólną regułą: słowo o rozpoznawalnie obcej genezie samą swoją formą usposabia inaczej i w wielu wypadkach okazuje się lepszym nośnikiem swoich treści od rodzimych wyrazów synonimicznych.

REFERENCES

Kartoteka Słownika języka polskiego XVII i 1. połowy XVIII wieku, http://rcin.org.pl/dlibra/publication?id=20029&from=&dirids=1&tab=1&lp=17&QI=.

NKJP: Narodowy Korpus Języka polskiego, http://www.nkjp.pl.

Nowy dykcjonarz, to jest mownik polsko-niemiecko-francuski, M. A. Troc. Lipsk: „Nakładem Jana Fryderyka Gledycza", 1764.

PELCRA: P. Pęzik, Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP (w:) A. Przepiórkowski, M. Bańko, R. Górski, B. Lewandowska-Tomaszczyk (red.): Narodowy Korpus Języka Polskiego. Warszawa: PWN, 2012, s. 253–273.

SEJP: Słownik etymologiczny języka polskiego, W. Boryś. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2005.

SJPDor: Słownik języka polskiego, red. W. Doroszewski, t. 1–11. Warszawa: PWN, 1958–1969.

SJPLin: Słownik języka polskiego, S. B. Linde, t. 1–6. Warszawa, 1807–1814.

SPXVI: Słownik polszczyzny XVI wieku, red. M. R. Mayenowa, F. Pepłowski, t. 1–35. Wrocław: Ossolineum, 1966–.

SWar: Słownik języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. 1–8. Warszawa, 1900–1927.

SWil: Słownik języka polskiego, A. Zdanowicz i in., t. 1–2. Wilno: „wydany staraniem i kosztem Maurycego Orgelbranda", 1861.

USJP: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. S. Dubisz, t. 1–6. Warszawa: PWN, 2003.

AUTHOR

Mirosław Bańko

PUBLISHED

1.02.2014

UPDATED

8.02.2014